Corso estivo di Canto gregoriano all’Abbazia di San Vincenzo al Volturno

Organizzato dal Centro Studi Liturgia e Musica dell’Ufficio Liturgico della Diocesi di Isernia-Venafro – con il favore della Conferenza Episcopale Abruzzese Molisana, della Congregazione benedettina Sublacense Cassinese e della Federazione Picena delle Monache benedettine e con il patrocinio del Dicastero dell’Educazione e della Cultura presso la Santa Sede, del Pontificio Ateneo Sant’Anselmo, del Pontificio Istituto di Musica Sacra, del Conservatorio di Campobasso, dell’Università degli Studi di Cassino, di Musicologie Médiévale e di Vox Gregoriana – il corso si terrà dal 15 al 19 luglio 2025 presso l’Abbazia di San Vincenzo al Volturno.

Questo corso, che rappresenta un appuntamento di riferimento per chiunque voglia avvicinarsi o approfondire il canto gregoriano, è aperto a tutti, senza limiti di esperienza; infatti, l’obiettivo è quello di offrire un percorso formativo completo, accessibile e strutturato per ogni livello di conoscenza.

Gli insegnanti di altissimo livello guideranno i partecipanti attraverso un’esperienza di studio intensiva, che spazia dalle basi del canto gregoriano fino agli approcci più avanzati per coloro che desiderano perfezionarsi. Tra i corsi offerti, ricordiamo: Gregoriano I (base) – con Don Nicola Bellinazzo e Don René Javier Hernández Vélez; Gregoriano II (avanzato) – con Don Nicola Bellinazzo; Canto del Solista – con Marta Guassardo; Accompagnamento – con Marco Di Lenola.

Anche quest’anno, il Corso ospiterà Seminari di approfondimento con esperti e studiosi di fama nazionale e internazionale come Suor Elena Massimi (Ufficio Nazionale – CEI), Franz Karl Prassl (Graz), Pasquale Tripepi, Antonio Colasurdo, Nicola Tangari, Dominique Crochu e Dominique Gatté (Solesmes). Il Corso verrà inaugurato dalla prolusione dell’Abate di Montecassino Dom Luca Fallica OSB e si chiuderà con la consegna degli attestati di partecipazione da parte del Vescovo di Isernia-Venafro e di Trivento Sua Ecc. Rev.ma Mons. Camillo Cibotti.

Per informazioni, rivolgersi all’indirizzo mail celimu@diocesiiserniavenafro.it o al numero telefonico 340 719 6730.

L’attualità immortale del Latino – Intervista a don Roberto Spataro

L’impiego del Latino liturgico “allontanerebbe” il fedele dal Mistero, menomandone la comprensione? Penso che sia proprio il contrario: una lingua “sacra”, diversa da quella profana e quotidiana, aiuta a percepire il senso del Mistero di Dio in modo più adeguato. Inoltre, credo che ci sia un equivoco: il Mistero di Dio rimane sempre oltre la capacità di una completa comprensione razionale e, dunque, di essere comunicato in modo del tutto intellegibile, anche se si usa una lingua vernacolare. La comprensione delle “cose di Dio” è affidata non solo alla ragione ma anche al “cuore” che si nutre di simboli. Ed una lingua “sacra” appartiene al linguaggio simbolico, quello più appropriato alla liturgia. Del resto, fino alla Riforma liturgica postconciliare, generazioni e generazioni di santi hanno partecipato fruttuosamente alla liturgia anche se non “capivano” tutto quello che si diceva. In realtà, capivano molto bene che nella Liturgia avviene qualcosa di bello e grande: la presenza e l’azione di Dio.

Leggi l’intervista completa a don Spataro qui.

When the Path Forward Leads Back

Instead of looking at Christ, [the Church] focuses on herself and that leads her to be concerned about her appearance to the world. The emblematic posture of the bride focused on her mirror instead of on her spouse seems to have found a liturgical expression in the assembly turned in on itself and no longer turned towards the Lord due to the loss of celebration ad orientem. If the Church is more concerned with herself than with her Lord, if she is more focused on the people at Mass than on God, she has become an adulteress, an idolatress.

Read full post by Father Pius Noonan here.

Subscribe to Oriens Journal (Australias’ newest Catholic Intellectual Journal) here.

The 1552 Institution of Anglican Communion in the Hand

Anglican communion in the hand was mandated in the Prayer Book of 1552 specifically to disabuse congregants of any belief in the Real Presence.
(…)
Communion in the hand was one of a slew of changes deliberately instituted to undermine belief in the Real Presence.
I am not suggesting the architects of Catholic communion in the hand had the exact same motives as Cranmer, but the fact remains that symbols mean things; they convey objective messages about what we believe and how we act those beliefs out ritually. The deliberate altering of long-established symbolic actions will result in a corresponding shift in what we be believe we are doing. The Anglican reformers clearly understood this principle, which is why Cranmer’s 1552 order mandated communion in the hand as deliberate gesture to erode belief in Transubstantiation.
The single greatest thing our bishops could do to bolster belief in the Real Presence is mandate communion kneeling on the tongue. Why don’t our own bishops understand what was so plainly evident to the likes of Thomas Cranmer?

Read full post here.

In commemoratione omnium fidelium defunctorum – 2 Nov 2024

Missæ quæ sequuntur ad libitum celebrantis adhiberi possunt.*
Quando dies 2 novembris incidit in dominicam, Missa fit de Commemoratione omnium fidelium defunctorum.

1
Ant. ad introitum Cf. 1 Th 4, 14; 1 Cor 15, 22
Sicut Iesus mórtuus est et resurréxit,
ita et Deus eos qui dormiérunt per Iesum addúcet cum eo.
Et sicut in Adam omnes moriúntur,
ita et in Christo omnes vivificabúntur.

Collecta
Preces nostras, quǽsumus, Dómine, benígnus exáudi,
ut, dum attóllitur nostra fides
in Fílio tuo a mórtuis suscitáto,
in famulórum tuórum præstolánda resurrectióne
spes quoque nostra firmétur.
Per Dóminum.

Super oblata
Nostris, Dómine, propitiáre munéribus,
ut fámuli tui defúncti assumántur in glóriam cum Fílio tuo,
cuius magno pietátis iúngimur sacraménto.
Qui vivit et regnat in sǽcula sæculórum.

Præfatio defunctorum.

Ant. ad communionem Cf. Io 11, 25-26
Ego sum resurréctio et vita, dicit Dóminus.
Qui credit in me, étiam si mórtuus fúerit, vivet;
et omnis, qui vivit et credit in me,
non moriétur in ætérnum.

Post communionem
Præsta, quǽsumus, Dómine,
ut fámuli tui defúncti
in mansiónem lucis tránseant et pacis,
pro quibus paschále celebrávimus sacraméntum.
Per Christum.

Adhiberi potest formula benedictionis sollemnis.

2
Ant. ad introitum Cf. 4 Esdr 2, 34-35
Réquiem ætérnam dona eis, Dómine,
et lux perpétua lúceat eis.

Collecta
Deus, glória fidélium et vita iustórum,
cuius Fílii morte et resurrectióne redémpti sumus,
propitiáre fámulis tuis defúnctis,
ut, qui resurrectiónis nostræ mystérium agnovérunt,
ætérnæ beatitúdinis gáudia percípere mereántur.
Per Dóminum.

Super oblata
Omnípotens et miséricors Deus,
his sacrifíciis áblue, quǽsumus, fámulos tuos defúnctos
a peccátis eórum in sánguine Christi,
ut, quos mundásti aqua baptísmatis,
indesinénter purífices indulgéntia pietátis.
Per Christum.

Præfatio defunctorum.

Ant. ad communionem Cf. 4 Esdr 2, 35.34
Lux ætérna lúceat eis, Dómine,
cum Sanctis tuis in ætérnum, quia pius es.

Post communionem
Sumpto sacraménto Unigéniti tui,
qui pro nobis immolátus resurréxit in glória,
te, Dómine, supplíciter exorámus pro fámulis tuis defúnctis,
ut, paschálibus mystériis mundáti,
futúræ resurrectiónis múnere gloriéntur.
Per Christum.

Adhiberi potest formula benedictionis sollemnis.

3
Ant. ad introitum Cf. Rom 8, 11
Deus, qui suscitávit Iesum a mórtuis,
vivificábit et mortália córpora nostra,
propter inhabitántem Spíritum eius in nobis.

Collecta
Deus, qui Unigénitum tuum, devícta morte,
ad cæléstia transíre fecísti,
concéde fámulis tuis defúnctis,
ut, huius vitæ mortalitáte devícta,
te conditórem et redemptórem
possint perpétuo contemplári.
Per Dóminum.

Super oblata
Pro ómnibus fámulis tuis in Christo dormiéntibus
hóstiam, Dómine, súscipe benígnus oblátam,
ut, per hoc sacrifícium singuláre vínculis mortis exúti,
vitam mereántur ætérnam.
Per Christum.

Præfatio defunctorum.

Ant. ad communionem Cf. Phil 3, 20-21
Salvatórem exspectámus Dóminum Iesum Christum,
qui reformábit corpus humilitátis nostræ
configurátum córpori claritátis suæ.

Post communionem
Multíplica, Dómine, his sacrifíciis suscéptis,
super fámulos tuos defúnctos misericórdiam tuam,
et, quibus donásti baptísmi grátiam,
da eis æternórum plenitúdinem gaudiórum.
Per Christum.

Adhiberi potest formula benedictionis sollemnis.

© Copyright – Libreria Editrice Vaticana

Messalino in PDF con letture in lingua italiana (da stampare su fogli A3 fronte/retro)

Missalette in PDF with readings in English (to be printed on A3 sheets, front/back)

* Hac die quilibet sacerdos tres Missas celebrare potest, servata tamen quæ statuta sunt a Benedicto XV, per Const. Apost. Incruentum Altaris Sacrificium, die 10 augusti 1915: A.A.S. 7 (1915) pp. 401-404.

Ómnium Sanctórum – 1 Nov 2024

Sollemnitas

Ant. ad introitum
Gaudeámus omnes in Dómino,
diem festum celebrántes
sub honóre Sanctórum ómnium,
de quorum sollemnitáte gaudent Angeli,
et colláudant Fílium Dei.

Dicitur Glória in excélsis.

Collecta
Omnípotens sempitérne Deus,
qui nos ómnium Sanctórum tuórum mérita
sub una tribuísti celebritáte venerári, quǽsumus,
ut desiderátam nobis tuæ propitiatiónis abundántiam,
multiplicátis intercessóribus, largiáris.
Per Dóminum.

Dicitur Credo.

Super oblata
Grata tibi sint, Dómine, múnera,
quæ pro cunctórum offérimus honóre Sanctórum,
et concéde,
ut, quos iam crédimus de sua immortalitáte secúros,
sentiámus de nostra salúte sollícitos.
Per Christum.

Præfatio: De gloria matris nostræ Ierusalem.

Ant. ad communionem Mt 5, 8-10
Beáti mundo corde, quóniam ipsi Deum vidébunt;
beáti pacífici, quóniam fílii Dei vocabúntur;
beáti qui persecutiónem patiúntur propter iustítiam,
quóniam ipsórum est regnum cælórum.

Post communionem
Mirábilem te, Deus,
et unum Sanctum in ómnibus Sanctis tuis adorántes,
tuam grátiam implorámus,
qua, sanctificatiónem
in tui amóris plenitúdine consummántes,
ex hac mensa peregrinántium
ad cæléstis pátriæ convívium transeámus.
Per Christum.

Adhiberi potest formula benedictionis sollemnis.

© Copyright – Libreria Editrice Vaticana

Messalino in PDF con letture in lingua italiana (da stampare su fogli A3 fronte/retro)

Missalette in PDF with readings in English (to be printed on A3 sheets, front/back)

Resumen Ejecutivo de la Encuesta de la Coalición de la Presencia Real a Católicos Laicos de EE. UU.

Muchos encuestados abogan por recibir la Eucaristía arrodillados y en la lengua, reflejando mayor reverencia y respeto por la Presencia Real de Cristo en la Eucaristía.
(…)
Se expresaron preocupaciones sobre la práctica de recibir la Comunión en la mano, ya que se cree que conduce a una pérdida de reverencia y aumenta el riesgo de profanar la Eucaristía.

Resumen completo de la encuesta aquí.

Groundbreaking Survey of U.S. Catholics Reveals Path to Restoring Eucharistic Belief

Many respondents advocate for the reception of the Eucharist kneeling and on the tongue, reflecting greater reverence and respect for the Real Presence of Christ in the Eucharist.

(…)

Concerns were raised about the practice of receiving Communion in the hand, as it is believed to lead to a loss of reverence and increases the risk of profaning the Eucharist.

Survey results here.